soru??

Tanımasam bile üzülürüm,
Yitirilmiş ümitlere..
Hiç gerçekleşmeyecek ideallere,
Yaşanmamış sevgilere, üzülürüm
Bu yüzden korkarım yaşamı
Ertelemekten…
Ne yapılması, ne söylenmesi
Gerekiyorsa söylenmeli, yapılmalı.
Seviyorsanız, sevdiğinizi bugün
Söyleyin..
Sevdanızı bugün yaşayın.
İşinizde yapılacak ne varsa, bir an
Önce yapın..
Yarın çok geç olabilir…
Bir anda bitebilir her şey…
Yaşamak için acele edin bence,
Kısa yaşanmışlıklar,
Hiç yaşanmamışlıklardan daha iyidir.
Geriye dönüp baktığınızda.
“Keşkeler” ler çoğunlukta olmasın..
Yarınlar…çok uzakta olabilir…
Daha okulda başlamıyor muyuz,?
Ertelemeye yaşamı…
İlk hedef Kolej,
Sonra üniversite,
Hep yarına yatırım.
Bu gün,
Sonra???
İşe gireyim.
Sonra,
Evleneyim.
Sonra…
Çocuklar büyüsün.
Sonra…
Emekli olayım.
Sonra..,
Hayatımı yazayım,
Sonra…
Sonra,
Sonra,
Sonra………………….

Bir sürecin başında,ortasında,
Yaşam, ‘’her an sona erebilir’’
‘’Sonra’’sı olmayabilir.
Zaman çok çabuk akıyor…
Hele, Yolun yarısından sonra…
Fedakarlıklar güzel ama, Unutmayalım
Herkes kendi hayatını Yaşar…
Sorgulayın zaman zaman kendinizi..
Ertele! ertele!
Nereye kadar…?

Ziya Kayacan